آلیاژسازی

آلیاژ سازی
آلیاژسازی فرآیندی است که در آن فلزات مذاب را با یکدیگر مخلوط می‌کنند سپس در داخل قالب می‌ریزند و اجازه می‌دهند تا مواد سرد شود. به طور کلی در این عملیات، عنصر اصلی در ابتدا ذوب می‌شود سپس بقیه مواد به آن اضافه می‌شود و کلیه مواد با یکدیگر به طور کامل ترکیب می‌شوند.

هدف از ساخت آلیاژ
هدف از آلیاژ سازی، تغییر و بهبود خواص ماده مانند چقرمگی، استحکام، سختی و… ا‌ست. فلزات خالص معمولا برای استفاده های عملی مناسب نیستند. برخی از خواص فلزات مانند دوام، سختی و… را می توان با اضافه کردن یک یا چند فلز دیگر به آن و تولید آلیاژ، بهبود بخشید.
گاهی ساخت آلیاژها بسیار پیچیده می‌شود مخصوصا زمانی که حجم فلزی که نقطه ذوب بالایی دارد به نسبت کمتر است. برای مثال، یک آلیاژ سبک دارای ۹۲ درصد آلومینیوم (با نقطه ذوب ۶۶۰ درجه با ۸ درصد مس (با نقطه ذوب 1.083 درجه است). برای تولید این آلیاژ، ذوب کردن چند پوند(کیلو) مس و اضافه کردن حدود دوازده برابر آن آلومینیوم امکان پذیر نخواهد بود. فلز باید تا حد زیادی گرم شود که حجم زیادی از آلومینیوم برای حل کردن این گازها جذب شود، که در نهایت منجر به ناپایداری می‌شود. در این مورد نیز همانند موارد دیگر، آلیاژ سازی در دو مرحله انجام می‌گیرد. به این صورت که ابتدا یک "آلیاژ سخت" به عنوان میانجی (آمیژان) ساخته می‌شود که حاوی 50% مس و 50% آلومینیوم است و نقطه ذوب آن به طور قابل توجهی کم‌تر از مس و کم‌تر از آلومینیوم است. سپس آلومینیوم ذوب می‌شود و مقدار درست آلیاژ سخت اضافه می‌شود.

انواع آلیاژ
آلیاژ ها را با توجه به فلز استفاده شده در آن به دو دسته آلیاژ های آهنی و آلیاژ های غیر آهنی تقسیم بندی می کنند:

• آلیاژهای آهنی

       آلیاژ های آهنی آلیاژ هایی هستند که فلز پایه در آن ها آهن می باشد که فولاد از مهم ترین و معروف ترین نوع آلیاژ های فلزی است.

• آلیاژهای غیر آهنی

       آلیاژ های غیرآهنی آلیاژ هایی هستند که فلز پایه در آنها فلزی غیر از آهن بوده مانند مس، آلومینیوم و… .